ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺳﻄﺢ ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ و رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎ اﺳﺎس ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای اﻫﺪاف اﺻﻼﺣﻲ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﻲ رود. در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮﻫﺎی ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ ﺑﻄﻮر ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ آﻣﻴﺰ در ارزﻳﺎﺑﻲ ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ اﻧﻮاع ﮔﻴﺎﻫﺎن زراﻋﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. در اﻳﻦ آزﻣﺎﻳﺶ، ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ 35 ﻻﻳﻦ و رﻗﻢ ﺟﻮ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از 19 ﺟﻔﺖ آﻏﺎزﮔﺮ SSR و EST-SSR ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ در ﻣﺠﻤﻮع 157 آﻟﻞ ﭼﻨﺪﺷﻜﻞ ﺑﺎ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ 7.85 آﻟﻞ ﺑﻪ ازای ﻫﺮ ﺟﻔﺖ آﻏﺎزﮔﺮ ﺗﻜﺜﻴﺮ ﺷﺪ. ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺪاد آﻟﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ Bmag581 ﺑﺎ دو آﻟﻞ و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ آن ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ Bmag134 ﺑﺎ 15 آﻟﻞ ﺑﻮد. ﻣﻴﺰان اﻃﻼﻋﺎت ﭼﻨﺪﺷﻜﻠﻲ ﺑﺮای ﻧﺸﺎﻧﮕﺮﻫﺎی ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﻴﻦ 0.15 ﺗﺎ 0.89 ﺑﺎ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ 0.69 ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ Ebmac419 و ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ آن ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ Bmag581 ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ. از ﻧﻈﺮ ﺗﻨﻮع ژﻧﻲ، دو ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ Bmag581 و Ebmac419 ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ (0.17) و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ (0.9) ﻣﻘﺪار را داﺷﺘﻨﺪ. ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺧﻮﺷﻪ ای ﺑﺮ اﺳﺎس داده ﻫﺎی ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ، ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎ را ﺑﻪ ﭘﻨﺞ ﮔﺮوه ﻣﻨﺘﺴﺐ ﻛﺮد. ﺑﺮرﺳﻲ درﺻﺪ زﻧﺪه ﻣﺎﻧﻲ در ﻣﺰرﻋﻪ، ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ درﺻﺪ زﻧﺪه ﻣﺎﻧﻲ در آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه،  LT50و ﺗﺮاوش ﻳﻮﻧﻲ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎی ﮔﺮوه دو در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوه ﻫﺎ از ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎی ﻛﻤﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ. ﻧﺸﺎﻧﮕﺮﻫﺎی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﻳﻦ آزﻣﺎﻳﺶ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎی ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎ را از ﺑﻘﻴﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎ ﺗﻔﻜﻴﻚ ﻛﻨﻨﺪ.

مقدمه و هدف: گیاه گشنیز یکی از گیاهان دارویی معطر یک ساله از خانواده Apiaceae می باشد بذر و گیاه این گیاه حاوی اسانس است که در صنایع آرایشی بهداشتی تولید شکلات و نوشیدنی استفاده می شود. این گیاه دارای خاصیت ضد اسپاسم ضد اسهال، ضد رادیکال های آزاد اکسیژن و ضد میکروبی می باشد. وجود ژرم پلاسم گیاهی متنوع از نیازهای اساسی برنامه های اصلاحی می باشد که امکان تولید ارقام با ویژگی های مطلوب را فراهم می کند. بنابراین شناسایی ژنوتیپ های مختلف به عنوان پیش نیاز برنامه های اصلاحی مورد استفاده قرار می گیرد. ویژگی های مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاهان دارویی از جمله صفات مهم است که در بررسی تنوع توده های گیاهی مورد استفاده قرار می گیرد. مواد و روش ­ها: برای بررسی تنوع ژنتیکی توده های گشنیز بر اساس صفات مورفولوژیکی، آنتی اکسیدانی و فیتوشیمیایی، 12 توده از نقاط مختلف کشور جمع آوری شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1399 انجام گرفت. صفات مورفولوژیکی و آنتی اکسیدانی بررسی شد. همچنین بذر های به دست آمده از گیاهان در سایه خشک شدند سپس 50 گرم از بذرهای خشک شده از توده های مختلف در معرض استخراج اسانس به وسیله ی دستگاه کلونجر به مدت سه ساعت قرار گرفت. اسانس های استخراج شده در شرایط تاریکی و دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شدند و سپس یک میکرولیتر از آن ها به دستگاه کروماتوگراف گازی متصل به اسپکترومتر جرمی تزریق شد تا نوع ترکیبات آن مشخص شود. ترکیبات اسانس با روش طیف سنج جرمی و کتابخانه NIST و Wiley بررسی شدند. یافته ها: نتایج بررسی های مورفولوژیکی و آنتی اکسیدانی نشان داد که توده ی مشهد بیشترین سطح برگ (2/8 سانتی متر مربع)، وزن تر و خشک گیاه (به ترتیب 4/52 و 0/56 گرم) و وزن تر برگ را داشتند، مشکین شهر و میانه به ترتیب بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی را داشتند. نتایج بررسی صفات فیتوشیمیایی نشان داد که ترکیبات اسانس توده ها تنوع زیادی داشتند و توده ی مشهد بیشترین میزان Butanoic acid (2/56 درصد)، Limonene (0/44 درصد)،Linaloloxide (1/7 درصد)،Thymol (0/08 درصد)، Geraniol (0/38 درصد)،alpha.-Methyl-.alpha. (0/54 درصد)،Eicosane (0/16 درصد) و Isophytol (0/2 درصد) را داشت. بیشترین میزان همبستگی بین میزان Isophytol و Geraniol (0/98= r) بود و کمترین میزان همبستگی بین Butanoic acid و Camphor مشاهده شد (0/001= r). تجزیه به عامل ها نشان داد که پنج عامل 98/62 درصد واریانس را توجیه کردند. همچنین تجزیه خوشه ای بر اساس فاصله ی اقلیدسی، توده های مورد بررسی را در سه گروه اصلی طبقه بندی نمود. براساس نتایج این تحقیق، تنوع ژنتیکی قابل توجهی بین توده های گشنیز موجود در ایران وجود دارد. نتیجه گیری: هدف اصلی این پژوهش بررسی تنوع مورفولوژیکی، آنتی اکسیدانی و فیتوشیمیایی بین توده های ایرانی گشنیز بود. در بین توده های مختلف تنوع گسترده ای از نظر ترکیبات اسانس مشاهده گردید.

ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮآورد ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ژﻧﺘﻴﻜﻲ ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ و ﺻﻔﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ در ﮔﻨﺪم دوروم از ﺗﻼﻗﻲ دی آﻟﻞ ﻛﺎﻣﻞ ﻫﻔﺖ ژﻧﻮﺗﻴﭗ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ. ﭼﻬﻞ و ﻧﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﺣﺎﺻﻞ، ﺑﺮای ﺻﻔﺎت روز ﺗﺎ ﮔﻠﺪﻫﻲ، ﺗﻌﺪاد ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎی ﺑﺎرور، ارﺗﻔﺎع ﺑﻮﺗﻪ، ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ ، ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در ﺑﻮﺗﻪ، وزن داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ، ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﺗﻚ ﺑﻮﺗﻪ و ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ وارﻳﺎﻧﺲ ﺣﺎﻛﻲ از وﺟﻮد ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲ دار ﺑﻴﻦ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎ ﺑﺮای ﻛﻠﻴﻪ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮد. آزﻣﻮن ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻲ ﻣﺪل ﺟﻴﻨﻜﺰ - ﻫﻴﻤﻦ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺻﺎدق ﺑﻮدن ﻓﺮﺿﻴﺎت ﻣﺪل ﺑﺮای ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺮداﺷﺖ، وزن داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ، ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ و ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﺗﻚ ﺑﻮﺗﻪ ﺑﻮد. ﺑﺮای ﺑﻘﻴﻪ ﺻﻔﺎت ﺑﺎ ﺣﺬف ﻳﻚ واﻟﺪ ﻓﺮﺿﻴﺎت ﻣﺪل ﺻﺎدق ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﮔﺮاﻓﻴﻜﻲ، ﺻﻔﺖ روز ﺗﺎ ﮔﻠﺪﻫﻲ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﻏﺎﻟﺒﻴﺖ ﻧﺎﻗﺺ ژن ﻫﺎ و ﺻﻔﺎت وزن داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ، ارﺗﻔﺎع ﺑﻮﺗﻪ، ﺗﻌﺪاد ﭘﻨﺠﻪ ﺑﺎرور، ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ، ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در ﺑﻮﺗﻪ، ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﺗﻚ ﺑﻮﺗﻪ و ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل اﺛﺮات ﻓﻮق ﻏﺎﻟﺒﻴﺖ ژن ﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻫﻴﻤﻦ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ در ﻣﻮرد روز ﺗﺎ ﮔﻠﺪﻫﻲ، ﺳﻬﻢ اﻓﺰاﻳﺸﻲ ژﻧﻲ از اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد و در ﺑﻘﻴﻪ ﺻﻔﺎت، اﺛﺮﻫﺎی اﻓﺰاﻳﺸﻲ و ﻏﺎﻟﺒﻴﺖ ژﻧﻲ دارای اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی ﺗﻌﺪاد ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎی ﺑﺎرور و ارﺗﻔﺎع ﺑﻮﺗﻪ، ﻣﻌﻨﻲ دار ﺑﻮدن ﺷﺎﺧﺺ c (اﺛﺮ ﺗﻼﻗﻲ ﻫﺎی ﻣﻌﻜﻮس) ﺑﺮای ﺳﺎﻳﺮ ﺻﻔﺎت ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﺛﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﻣﺎدری در ﻛﻨﺘﺮل ژﻧﺘﻴﻜﻲ اﻳﻦ ﺻﻔﺎت ﺑﻮد. ﻣﻴﺰان وراﺛﺖ ﭘﺬﻳﺮی ﻋﻤﻮﻣﻲ از 0.70 (ارﺗﻔﺎع ﺑﻮﺗﻪ) ﺗﺎ 0.93 ( ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ و وزن داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ (ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺑﻮد. وراﺛﺖ ﭘﺬﻳﺮی ﺧﺼﻮﺻﻲ از 0.31 (ﺗﻌﺪاد ﭘﻨﺠﻪ ﺑﺎرور) ﺗﺎ 0.70 (روز ﺗﺎ ﮔﻠﺪﻫﻲ) ﺑﺮآورد ﮔﺮدﻳﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ روش ﺑﺎی ﭘﻼت ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ رﻗﻢ Prion-1 دارای ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﭘﺬﻳﺮی ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺮای ﺻﻔﺎت وزن داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ، ﺗﻌﺪاد ﭘﻨﺠﻪ ﺑﺎرور، ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ، ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در ﺑﻮﺗﻪ، ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﺗﻚ ﺑﻮﺗﻪ و ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺮداﺷﺖ و دارای ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﭘﺬﻳﺮی ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺮای ﺻﻔﺎت ارﺗﻔﺎع ﺑﻮﺗﻪ و روز ﺗﺎ ﮔﻠﺪﻫﻲ ﺑﻮد، ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ آزﻣﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان از اﻳﻦ واﻟﺪ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی اﺻﻼﺣﻲ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﻴﺪ ارﻗﺎم ﭘﺮﻣﺤﺼﻮل، ﭘﺎﻛﻮﺗﺎه و زودرس ﮔﻨﺪم دوروم اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.

در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از رﻛﻮرد ﻫﺎی زﻧﺪه ﻣﺎﻧﻲ شمار 3055 رأس بزغاله، ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﻠه اﻳﺴﺘﮕﺎه ﭘﺮورش و اﺻﻼح نژاد بز کرکی راینی واﻗﻊ در شهرستان بافت، گردآوری شده ﻃﻲ سال های 1386-1372 استفاده شد. داده ها ﺑﺎ ﻣﺪل ﻫﺎی ﺧﻄﻲ و ﻧﺴﺒﺖ ﺧﻄﺮ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﻊ وﻳﺒﺎل ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﺪﻧﺪ. اﻳﻦ ﻣﺪل ﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ اﺛﺮگذاری های عامل های ﺛﺎﺑﺖ ﺳﺎل، ﻣﺎه ﺗﻮﻟﺪ، ﺟﻨﺲ، ﻧﻮع ﺗﻮﻟﺪ، ﺳﻦ ﻣﺎدر و ﻣﺘﻐﻴﺮ کمکی وزن ﺗﻮﻟﺪ به صورت درﺟﻪ دوم و اﺛﺮگذاری های ﺗﺼﺎدﻓﻲ ژﻧﺘﻴﻜﻲ اﻓﺰاﻳﺸﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ، ژﻧﺘﻴﻜﻲ اﻓﺰاﻳﺸﻲ ﻣﺎدری، ﻣﺤﻴﻂ دائمی ﻣﺎدری و باقی مانده ﺑﻮدند. فراسنجه ﻫﺎی ژﻧﺘﻴﻜﻲ از روش بیشینه درستنمایی محدودشده ﺑﺎ و ﺑﺪون اﺛﺮگذاری های ﻣﺎدری و ﻣﺪل ﭘﺪری ﺑﺮ آورد شد. وراﺛﺖ ﭘﺬﻳﺮی ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﻴﺰان زﻧﺪه ﻣﺎﻧﻲ ناشی از ﻣﺪل ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﻄﻲ در ﺣﺪ ﭘﺎﻳﻴﻦ (0.01 تا 0.06) ﺑﺮ آورد شد. وراﺛﺖ ﭘﺬﻳﺮی ﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در ﻣﻘﻴﺎس ﻟﮕﺎرﻳﺘﻤﻲ، ﻣﻘﻴﺎس اوﻟﻴﻪ و وراﺛﺖ ﭘﺬﻳﺮی موثر ﻧﺴﺒﺖ ﺧﻄﺮ به دست آمده از ﻣﺪل ﭘﺪری و دارای ﺗﺎﺑﻊ وﻳﺒﺎل در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ مدل خطی، ﺑﻴﺸﺘﺮ و در ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺗﺎ ﺑﺎﻻ (0.17 تا 0.70) ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﺮآوردﻫﺎی ﻣیانگین ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ عامل های ﻣﺨﺘﻠﻒ ژنتیکی و ﻏﯿﺮ ژنتیکی ﺑﺮ زنده مانی تاثیرگذار اﺳﺖ. ﻟﺬا، ﺑﺮای ﺑﻬﺒﻮد اﯾﻦ ﺻﻔﺎت می بایست در ﮐﻨﺎر ﺷﺮاﯾﻂ مدیریتی مطلوب، اﺻﻼح ژنتیکی نیز اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد.

سابقه و هدف: گونه های درختی می توانند به دلیل تحمل شرایط سخت محیطی، تغییراتی را در ویژگی های خاک و ذخیره کربن آلی ایجاد کنند. بنابراین، با شناخت گونه هایی که قابلیت بیشتری برای ذخیره کربن دارند می توان اصلاح و احیای جنگل های شهری را نیز از منظر شاخص ذخیره کربن آلی خاک (ترسیب کربن) بررسی کرد. درختچه های تاغ و گز ازجمله گونه های هالوفیت مهم ناحیه رویشی ایران- تورانی هستند. در این مناطق، نقش این درختچه ها در ذخیره کربن و افزایش تنوع زیستی گیاهی دارای اهمیت است. پژوهش پیش رو در نظر دارد، توان ذخیره کربن خاک و شاخص های تنوع زیستی گیاهی را در رویشگاه های این دو گونه در استان قم بررسی کند.مواد و روش ها: رویشگاه طبیعی گز (Tamarix hispida) واقع در دشت مسیله استان قم و رویشگاه دست کاشت تاغ (Haloxylon ammodendron) در سال 1362، واقع در منطقه حسین آباد میش مست در دشت قم با آب و هوایی خشک قرار دارد. نمونه برداری از خاک در سطح یک هکتار به شکل تصادفی با تعداد 30 نمونه خاک از جهت شرقی زیر تاج پوشش و خارج از تاج پوشش، به کمک سیلندر از عمق 0-15 سانتی متری خاک در هر دو رویشگاه تاغ و گز به طور مجزا انجام شد. به منظور محاسبه ذخیره کربن آلی خاک و به دست آوردن جرم مخصوص ظاهری و کربن آلی و برخی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی خاک، نمونه برداری انجام گردید. برای مطالعه پوشش گیاهی در هر رویشگاه، از پلات 400 مترمربعی با روش پیاده سازی پلات به صورت چهار قطعه 10 در 10 متر به منظور پراکنش بهتر در سطح یک هکتار و برای مطالعه پوشش گیاهی کف از 20 میکروپلات یک مترمربعی (پنج میکروپلات در هر پلات اصلی) استفاده شد. برای محاسبه شاخص های تنوع زیستی گیاهی، مقادیر تنوع گونه ای در هر قطعه نمونه با استفاده از شاخص های سیمپسون، شانون- وینر و غنای گونه ای با استفاده از شاخص های مارگالف، منهینیک و یکنواختی با شاخص های پیلو و شلدون برای هر میکروپلات محاسبه شد. برای محاسبه همبستگی بین فاکتورهای ذخیره کربن و کربن خاک با برخی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی از آزمون اسپیرمن استفاده شد.نتایج و یافته‏ها: میانگین همه فاکتورهای اندازه گیری شده در خاک برای گونه گز بالاتر بود. اثر گونه و موقعیت نمونه برداری و اثر متقابل گونه در موقعیت نمونه برداری بر مقدار فاکتورهای اسیدیته، درصد کربن آلی، پتاسیم و ترسیب کربن (ذخیره کربن آلی) خاک در سطح پنج درصد تفاوت معنی دار داشت. همچنین، براساس نتایج به دست آمده از مقایسه میانگین تیمارها مشخص شد که بیشترین میزان ذخیره کربن خاک در تیمار زیر تاج درختچه گز با میزان 13/191 تن در هکتار است. نتایج نشان داد، میزان ذخیره کربن خـاک بین دو گونه تاغ و گز، دارای اختلاف معنی دار بوده و در خاک گز بالاتر است. ویژگی های خاک مانند مقدار ذخیره کربن، %OC،pH  و K در زیرتاج پوشش گز بالاتر از منطقه شاهد (خارج از تاج پوشش) است. همبستگی بین ویژگی ذخیره کربن و سایر فاکتورها نشان داد که فاکتورهای OC،pH  و EC می توانند به عنوان مهمترین عوامل تأثیرگذار برای برآورد ذخیره کربن خاک استفاده شوند. شاخص های تنوع زیستی گیاهی شامل تنوع گونه ای، غنای گونه ای و یکنواختی برای هر میکروپلات، فقط در تاغزار محاسبه شد، زیرا رویشگاه گز به دلیل تنش شدید خشکی، فاقد پوشش کف و زادآوری بود. شاخص های منهینیک و مارگالف با میزان 39/1 و 68/1 به ترتیب میانگین غنای گونه ای رویشگاه تاغ را به خود اختصاص داده اند.نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مثبت درختچه گز بر عناصر مغذی و افزایش ماده آلی و ذخیره کربن خاک که در طولانی مدت موجب بهبود ساختمان خاک می شود، همین طور توانایی سازگاری و مقاومت مطلوب با شرایط آب و هوایی خشک و شکننده منطقه مسیله، حفظ و احیای این گونه بومی باارزش بسیار حیاتی است و گونه ای مناسب برای جنگل کاری در مناطقی با چنین مشخصاتی است. همچنین، با توجه به تأثیر مثبت گونه تاغ در افزایش شاخص های تنوع زیستی رویشگاه که در طولانی مدت سبب حفاظت و بهبود ساختمان خاک می شوند، موضوع حفظ و احیای این گیاهان با ارزش برای منطقه و استان قم ضروریست.

آنغوزه (.Ferula assa-foetida L) گیاهی مرتعی متعلق به تیره چتریان (Apiaceae) و بومی نواحی استپی ایران و بخش هایی از افغانستان است. در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ ژرم ﭘﻼﺳﻢ آنغوزه در جنوب شرق ایران (استان های کرمان و یزد) ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺸﺎﻧﮕﺮﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ RAPD ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﺮفت. برگ های تازه و جوان گیاه آنغوزه از 30 رویشگاه مختلف جمع آوری گردید. اﺳﺘﺨﺮاج DNA ﺑﻪ روش CTAB ﺗﻐﻴﻴﺮﻳﺎﻓﺘﻪ از برگ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. از 15 آﻏﺎزﮔﺮ ﺗﺼﺎدﻓﻲ که در واکنش PCR اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ، ﺗﻌﺪاد 10 آﻏﺎزﮔﺮﻧﻮارﻫﺎی ﺑﻬﺘﺮی ﺗﻮﻟﻴﺪﻛﺮدﻧﺪ. از این ﺗﻌﺪاد آﻏﺎزﮔﺮ، 118 ﻗﻄﻌﻪ ﭼﻨﺪﺷﻜﻞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ که بر اساس حضور یا عدم حضور در نواربندی هر جمعیت اﻣﺘﻴﺎزدﻫﻲ شده و ﺟﻬﺖ آﻧﺎﻟﻴﺰ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﻣﺎﺗﺮﻳﺲ ﺻﻔﺮ و یک، ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺮم افزار NTSYS-pc ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ضریب ﺗﺸﺎﺑﻪ دایس به ماتریس ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﮕﻮرﻳﺘﻢ ﻣﻴﺎﻧﮕین ﻓﺎﺻﻠﻪ (UPGMA) دندوگرام ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ رﺳﻢ شد. ﺑﺮ اﻳﻦ اساس 30 جمعیت ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ در 5 ﮔﺮوه ﺟﺎﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪﻧﺪ. ﻛﻼﺳﺘﺮ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺗﺎ اندازه ای ﺑﺎ ﺗﻨﻮع ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ داﺷﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺑﻪ موﻟﻔﻪ ﻫﺎی اصلی ﺑﺎﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰیه ﻛﻼﺳﺘﺮ ﺗﻘﺮیبا ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﻳﺞ حاصل از این ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده از تکنیک RAPD ﺑﺮای ارزﻳﺎﺑﻲ تنوع ژنتیکی ﺑﻴﻦ جمعیت های مختلف جغرافیایی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.

تولیدات گیاهان و تنوع آنها نقش مهمی در گسترش سطوح مختلف تنوع زیستی، بویژه بندپایان، در هر اکوسیستم دارد. به منظور بررسی چگونگی تاثیر گیاهان بر تنوع و فراوانی بندپایان، مطالعه ای در سه منطقه متفاوت از نظر میانگین درجه حرارت و بارندگی سالیانه در شهرستان های شیروان، مشهد و گناباد روی جامعه گیاهی و بندپایان انجام گرفت. با توجه به تاثیر فعالیت های کشاورزی بر تنوع گیاهان، دو سیستم کشاورزی کم نهاده و پرنهاده گندم و یک سیستم طبیعی در هر منطقه به عنوان اکوسیستم های مورد مطالعه انتخاب شدند. برای تعیین تنوع گیاهان، در مرحله پرشدن دانه های گندم در هر منطقه، نمونه برداری با استفاده از کوادرات و با پنج تکرار از سیستم های مورد مطالعه انجام شد و گیاهان داخل کوادرات مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفتند. نمونه برداری از بندپایان بوسیله تور حشره گیری و از سطح بوته های مزرعه یا منطقه طبیعی و به صورت هفتگی انجام گرفته و غنای گونه ای و فراوانی حشرات و عنکبوت های جمع آوری شده تعیین گردید. فعالیت های کشاورزی غنای گونه های گیاهی را کاهش داد اما تنوع و فراوانی حشرات و عنکبوت ها در سیستم های کشاورزی افزایش یافت. یافته های این پژوهش نشان داد که غنای گونه ای گیاهان ارتباط مستقیمی با غنای گونه ای و فراوانی حشرات و عنکبوت ها ندارد، بلکه زیست توده گیاهان عامل مهم و موثر بر غنای گونه ای و فراوانی کل حشرات، عنکبوت ها و حشرات مفید است. بر اساس نتایج این مطالعه، تولیدات گیاهی در سیستم های کشاورزی و وجود درختان در حاشیه مزارع نقش قابل توجهی در حفظ و بهبود تنوع گونه ای بندپایان و کارکردهای مفید آنها دارد. بنابراین با کاهش غنای گونه ای گیاهان، که در اثر فعالیت های کشاورزی اتفاق می افتد، غنای گونه ای بندپایان کاهش نمی یابد بلکه مصرف بی رویه نهاده های شیمیایی، بویژه آفت کش ها نقش مهمی در کاهش غنای گونه ای گیاهان و بندپایان در سیستم های کشاورزی دارد.

به منظور بررسی و تعیین تنوع ژنتیکی و ارتباط آن با پراکندگی اقلیمی در جوهای بومی ایرن، تعداد 208 نمونه از توده های موجود در موسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر متعلق به 22 شهر و 5 اقلیم آب و هوایی (در تقسیمات اقلیمی گوسن) کشت و مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی عبارت بودند از: تعداد روز تا خوشه دهی، تعداد روز تا رسیدن فیزیولوژیکی، دوره پر شدن دانه، طول و عرض و سطح برگ پرچم، فاصله بین قاعده سنبله و پهنک برگ پرچم، قطر قسمت وسط فاصله بین قاعده سنبله و گره برگ پرچم، طول غلاف برگ پرچم، طول سنبله، طول ریشک، نسبت طول ریشک به طول سنبله، ارتفاع بوته، وزن بذر در سنبله، تعداد بذر در سنبله، وزن هزار دانه، تعداد سنبلچه در سنبله، تراکم خوشه، طول بذر و عرض بذر. محاسبات آماری از جمله تجزیه واریانس یکطرفه با تعداد تکرار نامساوی برای هر صفت، مقایسه های میانگین صفات بین جامعه اصلی با شهرها و اقلیم ها، همبستگی بین ویژگیهای اقلیمی و صفات و نهایتا گروه بندی نمونه های مورد بررسی از طریق تجزیه خوشه ای صورت گرفت. تجزیه واریانس و مطالعات مقدماتی نمونه ها از حیث صفات مورد بررسی، اهمیت صفات مذکور را در تمایز شهرها و اقلیم ها مشخص نمود. همبستگی صفات با پارامترهای اقلیمی، اطلاعات سودمندی از وراثت پذیری صفات و اثرات متقابل ژنوتیپ با محیط برای انتخاب ژرم پلاسم مناسب بدست می دهد. تجزیه خوشه ای بر اساس صفات، اقلیم های مورد بررسی را در دو کلاستر قرار داد که از مقایسه این نتایج با تجزیه خوشه ای حاصل از ویژگیهای اقلیمی الگوپذیری نسبتا خوب تنوع ژنتیکی از تنوع اقلیمی نتیجه گیری شد اما مشخص گردید بین تنوع ژنتیکی و تقسیم بندی جغرافیایی رابطه مشخصی وجود ندارد.

تنوع پاتوژنیک بین چهار جدایه Phaeosphaeria nodorum، عامل بیماری سوختگی گلوم گندم مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت. تهاجمی بودن جدایه های P. nodorum به وسیله اجزای نسبی مقاومت با شش رقم گندم آزمایش شد. تمام جدایه ها روی تمام ارقام گندم مورد آزمایش بیماریزا بودند. تفاوت های معنی داری برای دوره انکوباسیون، دوره نهفتگی، و رسیدگی و نیز نوع خسارت در آزمایش های برگ کامل به دست آمد. همبستگی معنی داری بین بعضی از اجزای نسبی مقاومت به دست آمد. نوع خسارت بهترین جز برای پیش بینی تهاجمی بودن جدایه ها و مقاومت ارقام گندم بود. هیچ مدرکی دال بر وجود نژاد یا نژادها در میان جدایه های P. nodorum به دست نیامد، لیکن بر اساس تهاجمی بودن جدایه ها، پاتوتایپ های مختلف شناسایی شدند. در میان ارقام گندم، رقم گندم بهاره “86 ISWMN2137” بر پایه داده های اجزای نسبی مقاومت، بالاترین مقاومت را در برابر جدایه های P. nodorum از خود نشان داد.

یکی از انواع استراتژی­ ها که سازمان ­ ها برای توسعه کسب ­ و­ کار خود اتخاذ می­ نمایند، استراتژی تنوع­ گرایی ناهمگون است. انتخاب صحیح این استراتژی در شرایطی که سازمان ­ ها توانایی مالی و مدیریتی بالایی دارند، باعث افزایش مزیت رقابتی سازمان می­ شود. بنابراین سازمان­ ها باید انواع استراتژی­ های تنوع­ گرایی ناهمگون خود را با توجه به شرایط سازمان و محیط خارجی به ­ خوبی ارزیابی کنند. پژوهش حاضر با هدف اولویت­ بندی و انتخاب بهترین استراتژی تنوع­ گرایی ناهمگون برای شرکت اندیشه گستر خیام با­ توجه به تحلیل SWOT انجام گرفته است. این شرکت به دلیل توانایی مدیریتی و مالی بالای خود، تصمیم به ایجاد کسب و کار جدید گرفته است. برای دستیابی به این هدف در این پژوهش پس از مطالعه ادبیات موضوع یک روش با ترکیب تکنیک­ های فرآیند تحلیل شبکه ­ ای و تصمیم­ گیری گروهی در حالت فازی برای انتخاب بهترین استراتژی شرکت ارائه شد که در آن از عوامل SWOT به ­ عنوان عوامل تصمیم­ گیری استفاده شده است. در نهایت پس از انتخاب بهترین استراتژی تنوع­ گرایی ناهمگون برای شرکت اندیشه گستر خیام نتایج در اختیار شرکت قرار گرفت و این شرکت اقدام به پیاده­ سازی این استراتژی نمود.